лапчăртаттар
то же, что лачăртаттар 1.
лачăртаттар
1.
сминать, сплющивать, давить с треском, с хрустом
сысна çĕрулмине лачăртаттарса çиет — свинья с хрустом поедает картофель
лачăртаттар
2.
месить грязь, шлепать по грязй
пылчăклă çулпа аран лачăртаттарса çитрĕмĕр — мы еле дотащились по грязной дороге
лăчăртаттар
то же, что лачăртаттар
лечĕртеттер
то же, что лачăртаттар
лачлаттар
понуд. ф. от лачлат. Чĕлкаш 76. Лач! Чĕлкаш Каврила куçĕсем çине лачлаттарса сурса хунă. КС. Сурчăкне, манкине урайне (на пол) лачлаттарать. Сред. Юм. Кăвас çăрнă чôхне чôстана алпа лачлаттарса çăраççĕ (месят с особым звуком). Ib. Амма (почему) чипер çиместĕн эсĕ мĕн, лачлаттарса (чавкая), сысна пик çисе ларан? N. Пăру амăшин чĕччине лачлаттарса (чвакая, чвякая) ĕмĕт (лăчлаттарса – менее усиленно). N. Çăккăра мĕн лачлаттарса çиятăн (чавкаешь). N. Тăна (глину) пĕрене çумне лачлаттарас (шлёпнуть). СТИК. Ачисене аллапкипе (= ал лапкипе лачлаттараят (шлёпает и больше никаких, получается особый звук: лач!). Ib. Лачлаттарса пытăмăр. Мы шли пешком, шлёпая по грязи. Шорк. Çăпатасене пĕтĕмпе шу витрĕ те (промокли), халь лачлаттарса çӳретĕп анчах. См. лачăртаттар.
лачăртаттар
понуд.ф. от лачăртат. КС. Паян кунĕпех пылчăк çинчен лачăртаттарса пытăмăр (шлёпали по грязи, в телеге). Ib. Паян кунĕпех çумăр çурĕ те, аран лачăртаттарса çитрĕмĕр (по грязи дошлепали). || Стирать белье (со звуком).
чавкать
глаг. несов.
1. чаплаттар (тута-çăварпа); есть чавкая чаплаттарса çи
2. (син. чмокать) лачăртаттар, шаплаттар (урапа); чавкать по грязи пылчăк тăрăх лачăртаттарса ут
Çавăн пекех пăхăр:
лачăрккала лачăрккалан лачăрт лачăртат « лачăртаттар » лача-курăкĕ лачак лачака Лачака çырми лачака курăкĕ