ялт
3.
то же, что ялтăрт
ялтăрт
подр. —
о мгновенной вспышке, о сверкании
çиçĕм ялтăрт турĕ — сверкнула молния
ялтăрт
/Йалтăрт/ (jалды̆рт), подр. короткому и отрывистому сверканию. Орау. Çиçĕм ялтăрт турĕ те, пĕтĕм пӳрт çап-çутă пулчĕ.
ялтăрт
(jалдты̆рт), подр. короткому и отрывистому сверканию. Орау. Çиçĕм ялтăрт турĕ те, пĕтĕм пӳрт çап-çутă пулчĕ.
йăлтăрт
подр. сложному, но отрывистому сверканию. Ир. Сывл. 39. Уйăх тухрĕ, йăлтăрт та йăлтăрт пăнчă тăкрĕ. Альш. Çатан витĕр çиçĕм йăлтăрт-йăлтăрт-йăлтăрт çиçет («мелькает, если смотреть на нее сквозь плетень, — с отрывками»). См. йăлтăрт-ялтăрт.
йăлтăрт-ялтăрт
подр. неодинаковым, сложным, но отрывистым сверканиям. Орау. Такăш пеш ăрамра (= урамра) те кĕленчепе те шуç листипе (жестянкой) йăлтăрт-ялтăрт тутарать. На той улице кто-то пускает, не то стеклом, не то жестянкой, «зайчики». (Так говорится это по-русски; точного соответствия чувашскому выражению в русском языке, кажется, нет). || Подр. двум или нескольким коротким и отрывистым сверканиям яркой молнии, быстро следующим одно за другим. N. Йăлтăрт-ялтăрт çиçĕм çиçет.
сверкнуть
сов. 1. однокр. ялтăртатса (е çиçсе, йăлтăртатса) ил, ялтăрт ту; 2. перен. сасартăк килсе кĕр (шухăш), сасартăк килсе кай; у меня сверкнула догадка сасартăк тавçăрса илтĕм; сверкнуть глазами куç шуррипе пăхса ил (кăмăлсăррăн).
Çавăн пекех пăхăр:
ялтăрка ялтăркка ялтăрма ялтăрр! « ялтăрт » ялтăртат ялтăртаттар Ялтаç ялтак Ялтан яла