йăпăш-япăш
2.
быстро, проворно, ловко
аллисемпе йăпăш-япăш кĕсйисене хыпаларĕ — он быстро ощупал руками карманы
йăр-япăш
ветреный, несерьезный
йăр-япăш каччă — ветреный парень
япăш
1. подр. —
о выхватывании,. выдергивании чего-л. из рук
вăл ман алăри хулла япăш туртса илчĕ — он выдернул из моей руки прут
япăш
2. подр. —
о движениях губ, языка
япăшт
подр. то же, что япăш
якăш
(jагы̆ш), подр. более быстрому скользящему движению, чем япăш. Уганд. Ч.П. Якăш-якăш шумашкăн хăми тикĕс пулин-ччĕ (гов. о движении ступней в женской пляске, при чем они не поднимаются от полу и двигаются, сближая то пятки, то носки). КС. || Подр. разрезыванию белого хлеба торговцем. Сред. Юм. Колаçа çĕçĕпе каснă чохне колаç сотакансĕм якăш, якăш тутарса касаççĕ.
япăш
(jабы̆ш), подр. выдергиванию, менее быстрому, чем яшт. Сред. Юм. Ман аллăри холла япăш тортса илчĕ. Ib. Çӳлтен япала шуса ансан, япăш шуса анчĕ, теççĕ.
япăш
(jабы̆ш), подр. движению облизывающего языка. Городище. Чĕлхине япăш! тутарса илчĕ. Облизнулся.
йăпăш-япăш
подр. довольно скорым движениям. Орау. Курман чухне, ал сăнчăрне йăпăш-япăш хывса пăрахаттăмăр.
йăр япăш
(jы̆р-jабы̆ш), очень юркий; вертушка СПВВ. ЕС. Йăр-япăш — ларнă вырăнĕнче тĕк лара пĕлмен çын. Вăл пĕр пӳрте кĕрет, пĕр тула тухат. || К.-Кушки. Йăр-япăш — ловкий, разузнает все; вертлявый, бойкий.
йĕр-япăш
вертлявый, вертун, юла („когда дверь не затворяется говорят: йĕр-япăш“). Ильк. Рак.? Вырăнĕнче лара-тăра пĕлмен шуйă çынна калаççĕ. Çын патне пырсан, час каякан çынна: эсĕ йĕр-япăш (scr. янăш) пек çӳретĕн, тит. См. йăр-йапăш.
Çавăн пекех пăхăр:
япăхлан япăхлантар япăхлат япăхтар « япăш » япăшт япăштаттар япĕтник япа япа яр