возвр.
1.
светиться, блестеть, сверкать
çăлтăрсем çуталаççĕ — сверкают звезды
çуталса ил — вспыхнуть, засветиться
кӳлĕ хĕвел çинче çуталса выртать — озеро сверкает на солнце
Ленин халалĕ пин çул çуталĕ — ист. ленинские заветы будут сиять тысячу лет
2.
светлеть
белеть
тутăр хĕвелпе çуталчĕ — платок выгорел на солнце
сухалĕ çуталнă — борода у него побелела
3. перен.
сиять, светиться
ача пичĕ савăнăçпа çуталчĕ — лицо мальчика просияло от радости
4.
лосниться, блестеть
отсвечивать
чавсасем çуталнă — локти залоснились
çуталса кай —
1) осветиться
посветлеть (напр. в помещении)
2) вспыхнуть, засверкать (о глазах)
3) залосниться (об одежде)
5.
то же, что çутăл 1.
(с’удал), светить, светиться. Кан. Халĕ çуркунне çырми çуталса çеç выртать, патне пымалли те çук (т. к. моста нет). N. Çурта çуталса ларать. Орау. Хусанта пĕр çыннăн пуçне темскерле чиртен тӳрлетме каснă, тит; çынни, кассан, çуталса юлнă вырăна саплантарма пуç тир çутакан çынна шыранă, тит. Баран. 44. Çурам-пуç çуталса килнĕ, ç{{anchor|DdeLink528331564296009}} ăлтăрсем сайра курăна пуçланă. Юрк. Ялти çынсем хулана çаклансан, салтакра чухне çуталса кăна кайнă (отъедались?). N. † Тĕттĕм пула пуçласан ламппă çунат çуталса. (Солд. п.). Шурăм-п. Вĕсен умĕнче каллах эрех çуталса ларать.
Çавăн пекех пăхăр:
çутçанталăк çутĕç çутĕç пайĕ çута-хура « çутал » çуталкала çуталтар çутам çутанкка çутар