1.
зазубривать, тупить
пуртта картлантарса пĕтернĕ — топор весь зазубрен
2.
образовывать преграду, делать затор
3.
морщить, образовывать морщины, складки
çамкине картлантарать — он морщит лоб
ача питне-куçне картлантарать — мальчик гримасничает
4.
делать набор, складки (напр. на сапогах)
5.
подергивать рябью, рябить
çил кӳлĕ питне картлантарчĕ — ветерок подернул озеро рябью
понуд. ф. от картлан. Утар. Картлантар = аптăрат, асаплантар. Орау. Пурнăç ăнмасан, картлантарать вăл лайăх! (= асаплантарат, дает себя знать). Ib. Ну, картлантарчĕç ăна (или: мана). Показали ему (мне) Кузькину мать! || Морщить. Капк. Çамки тирне картлантарчĕ.
Çавăн пекех пăхăр:
Картлами картлан Картлан вар картланă пусма « картлантар » картланчăк картлат картлаттар картлачă картлашка