хайăлтат
то же, что хăйăлтат
алăк хайăлтатать — дверь скрипит
хăйкăлта
то же, что хăйăлтат
сасси хăйкăлтаса тухать — у него сиплый голос
хăйлат
то же, что хăйăлтат
унăн кăкăрĕ хăйлатать — у него в груди сипит
хăйăклат
то же, что хăйăлтат
хăйăлтат
1.
сипеть, хрипеть
дышать с присвистом
аран-аран хăйăлтат — еле-еле говорить сиплым голосом
хăйăлтатакан пул — осипнуть, охрипнуть
хăйăлтат
2.
скрипеть
алăк хăйăлтатса уçăлчĕ — дверь открылась со скрипом
хăйăлтаттар
то же, что хăйăлтат
хăйăлтат
сипеть. Сред. Юм. Кăкăрсăр çын хăйăлтатса сывлать. Изамб. Т. Мĕншĕн эсĕ хăйăлтатан?
хрипеть
глаг. несов.
хăрăлтат, хăйăлтат; хрипеть от простуды шăннă пирки хăрăлтатса калаç
хрипеть
, -плю, -пишь несов. хăрăлтат, хăйăлтат.
сипеть
несов. 1. хăйăлтат; 2. (говорить сиплым голосом) хăйăлтатса калаç.
сипнуть
несов. хăйăлтат, хăйăлтатакан пул.
хрипеть
несов. хăрăлтат, хăйăлтат.
шипеть
несов. 1. чашла(т), чашкăр, чăшлат; вино шипит и пенится эрех чашласа кăпăкланать; шипит как гусь хур аçи пек чашкăрать; сырые дрова шипят и не разгораются чĕрĕ вутă çунмасăр чăшлатса выртать; 2. разг. (говорить сдавленным голосом; ворчать) чашкăр, хăйăлтат, пыра хырса калаç.
Çавăн пекех пăхăр:
хăйăл хăйăлăх хăйăлтăк хăйăлтар « хăйăлтат » хăйăлтаттар хăйăлтату хăйăлти хăйăн хăйăр