Шырав: сиен

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
вред, зло

вредный, вредоносный
тапак туртнин сиенĕ — вред курения
сивĕ калчасене сиен турĕ — мороз нанес вред посевам

2.
ущерб, урон
убыток
сиен кăтарт — 1) причинять вред 2) наносить ущерб
сиен кур— пострадать, потерпеть урон
совхоз типĕрен чылай сиен курчĕ — совхоз понес значительные убытки из-за засухи

3.
беда, несчастье
сиен пулчĕ — случилась беда

4.
изъян, порок, недостаток, дефект
пĕренен пĕр сиен çук — бревно без единого изъяна

II. глаг.
диал.

1.
набить оскомину
шăл сиенчĕ — оскомина на зубах

2.
вянуть, увядать

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(_сиӓ_н), набить оскомину. Пшкрт. Шăл сиенчĕ (оскомина). || Завять. Пшкрт. Олма сиенет. Яблоко завяло, желтеет.

то же, что сиен. Пшкрт. Паян хама хам сиен туса пăракрăм (несчастие).

ущерб, убыток, вред, изьян, недостаток. СПВВ. МС. Кан. Ирсĕр ĕç туса хуçайства сиен кăтартакансене питĕ хытă айăплаççĕ. ЧС. Пире нимĕн сиен те (никакого вреда) туман вĕт вăл. Изамб. Т. Ача тумтир илсе кайнă иккен, çавăнпа ул сиен курман. Пазух. Çак атте-анне, ай, килĕнче пĕр сиенсĕр (без каких бы то ни было недостатков) пĕвме ӳстертĕм. Сред. Юм. Сиен — большой убыток вообще. || Беда, несчастье. Ст. Шаймурз. Йытă, сиене сиссен, улат, тет. Хурамал. Тĕлĕкре эрех ĕçсен, пĕрер сиен пулать, тет. Кан. Çаксенчен ĕнтĕ выльăха калча çине яни сиенни питĕ аван курăнать. N. Ку таранччен сиен пулманччĕ-ха. Ст. Шаймурз. Çурт тăрринче çăхан кăшкăрсан, сиен пулат, тет, || Смерть. Ст. Чек. Лаша вилсен, е ĕне тавраш вилсен: лаша сиен пулчĕ, ĕне сиен пулчĕ, теççĕ. СПВВ. МА. Трхбл. Унăн ачи сиен пулнă. У него помер ребенок.

(_сиjӓ_н) мякнуть. Хорачха. Сиен (çамсанса каят).

Чăвашла-тутарла словарь (1994)

зарар, зыян

Чӑвашла-эсперантолла сӑмах кӗнеки

[sienj]
malhelpo, malbono, noco, malico; damaĝo, difekto, averio, manko, breĉo
сиенсĕр — sennoca, sendaĝera
сиен кӳр — damaĝi, noci
сиен кур — havi damaĝon
сиенле — damaĝi
сиенлен — damaĝiĝi
сиенлĕ — damaĝa, noca, malutila, malsaniga
сиенçĕ — damaĝulo (homo, insekto)

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

1. «вред»; 2. «ущерб», «изъян»; 3. «беда», «несчастье»; азерб., уйг., тур., кумык., к. калп. зиян, кирг., казах., ног., туркм., тат., башк. зыян, узб. зиён «вред», «ущерб», «убыток», «изъян». Из пер. (зийан) «вред», «убыток», «изъян», «потеря», «ущерб».

Çавăн пекех пăхăр:

сидеть сидр сие сиеллĕ « сиен » сиен-суран сиенçĕ сиенлĕ сиенлĕ хăнкăла сиенлĕх