латăртат
трещать, скрипеть, хрустеть
йывăр тиенĕ лав латăртатать — тяжелоно загруженный воз поскрипывает
лăтăртат
то же, что латăртат
латăртат
(лады̆рдат), трещать, хрустеть, скрипеть. КС. Урапа çемçе юр çине пуссассăн, лăтăртатать (или: латăртатать). Сред. Юм. Пиçнĕ арпус, ик алпа чăмăртасан, латăртатать. СТИК. Ай-ай, ку ăлав пит йывăр: епле латăртатса, пырат! || Ст. Ганьк. Ун шыççи хытă тăрать, алăпа пуссан латăртатса путать (о твердой опухоли). || Янтик. Латăртатса çӳрет (ходит слегка переваливаясь), тесе, пчик (хăйсен çулĕсем аслă) çынсем çинчен калаççĕ. [„При этом таких людей сравнивают с уткой; про последнюю также говорят: „лăтăртатса (с двумя „ă“) çӳрет“].
латăртаттар
понуд. ф. от латăртат. КС. Çĕççӳ мăка-им, çăккăра латăртаттарса касан-çке? Сред. Юм. Ват çын пек латăртаттарса çиет. (Пĕчик ача апат лайăх çиме вĕренсен калаççĕ). Ib. Латăртаттарсах çиет. (Пĕчик ача пит çиекен полнă, тессине калаççĕ). КС. Пĕренене вăрăм пăрапа латăртаттарса шăтарчĕç (с особым звуком).
лăтăртат
(лы̆ды̆рдат), хрустеть (о снеге в тёплую погоду). КС. Çуркунне юр лăтăртатать. Орау. Ăшă чухне юр ура айĕнче лăтăртатса пырать, сивĕре шатăртатса пырать. Кн. для чт. 31. Шурă юр çул çине çăват, çуна айĕнче лăтăртатать. Слакбаш. Юра йăвалантарса чăмăртанă чух, вăл лăтăртатса пырать. Когда валяют из снега шар, снег хрустит. || Подр. шороху, когда проводишь шероховатою рукою по телу. КС. Тăкăскă (шероховатою) алăпа ӳте шăлсассăн, лăтăртатса шуçать. || N. Ăтăр пек лăтăртатса пырат (о походке низенького человека). См. латăртат, качăртат.
тарахтеть
несов. разг. 1. лăкăлтат, латăртат, лачăртат, шăлтăртат; колёса тарахтят кустăрмасем лачăртатаççĕ; 2. перен. (быстро говорить) пакăлтат, нумай калаç.
Çавăн пекех пăхăр:
латăлă латăн латăр латăрт « латăртат » латăртаттар латак латака латакай латарт